σαπρογένεση

η, Ν

βιολ. η περίοδος τού κύκλου ζωής ενός παθογόνου μικροοργανισμού, ιδίως ενός μύκητα, κατά τη διάρκεια τής οποίας ο μικροοργανισμός δεν βρίσκεται σε ζωτική συνεργασία με ζωντανούς ιστούς-ξενιστές και είτε εξακολουθεί να αυξάνεται σε νεκρούς ιστούς-ξενιστές είτε υποπίπτει σε λανθάνουσα κατάσταση.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. saprogenesis (< σαπρός + γένεση)].